معرفی کشور سریلانکا | همه چیز درباره سریلانکا

سریلانکا در طول سال های اخیر توانسته است اسم خود را در کنار کشور های معروف توریستی دنیا به ثبت برساند. این کشور از نظر برخورداری از طبیعت زیبا، پارک‌ های طبیعی، مناظر باستانی و فرهنگی با تمدن ۳ هزار ساله همواره توجه گردشگران بسیاری را به خود جلب کرده است.

صنعت گردشگری یکی از منابع ارزی سریلانکا به حساب می آید و پس از نیروی کار، منسوجات و چای مقام چهارم را دارد.

به عبارتی دیگر صنعت گردشگری، ۲۰درصد تولید ناخالص ملی در سریلانکا را تشکیل می ‌دهد.آمارهای موجود، حاکی از آن است که ورود نزدیک به ۶۰۰هزار گردشگر در سال به سریلانکا، نزدیک به ۶۰۰میلیون دلار برای این کشور در آمد در پی دارد. در چهارم فوریه ۱۹۴۸میلادی این کشور پس از چندین سال سلطه استعمارگران هلندی، پرتغالی و انگلیسی به استقلال دست پیدا کرد.

آشنایی با قانون اساسی سریلانکا

طبق قانون اساسی کشور سریلانکا دولت در واقع تلفیقی از سیستم ریاست جمهوری و پارلمانی می باشد و رییس جمهوری به عنوان مقام اول کشور به حساب می آید.

وی ضمن آنکه فرماندهی ارشد نیرو های مسلح را بر عهده دارد، رییس دولت نیز به شمار می آید. انتخاب رییس جمهوری با آرای مردم و برای یک دوره شش ساله می باشد.

رییس جمهوری همچنین مسئولیت انتصاب ریاست کابینه وزیران را که متشکل از اعضای پارلمان می باشد، بر عهده دارد. نخست وزیر معاون رییس جمهوری به حساب می آید و رهبری حزب حاکم را در مجلس در اختیار دارد.

مجلس سریلانکا 225 نماینده ‪دارد و دوره نمایندگی آن شش ساله می باشد.رییس جمهوری از قدرت عزل و نصب نمایندگان مجلس پارلمان برخوردار می باشد. “راتناسیری میکرمانایاکه” نیز هم اکنون مقام نخست وزیری سریلانکا را بر عهده دارد. “اصل بیطرفی” همواره در سیاست خارجی سریلانکا مورد توجه قرار گرفته است و هم اکنون اصل عدم تعهد پایه اصلی سیاست خارجی این کشور را تشکیل می‌ دهد.

آشنایی با اصول سیاست های خارجی کشور سریلانکا

عدم دخالت در امور داخلی کشورها، عدم تجاوز و توسل به زور، احترام به حق حاکمیت و تمامیت ارضی و همزیستی مسالمت آمیز از اصول سیاست خارجی سریلانکا به حساب می آید.

این کشور در سال 1995 میلادی به عضویت سازمان ملل متحد در آمد. سریلانکا همچنین در سازمان‌ هایی همانند جنبش عدم ، سازمان آموزشی ، اتحادیه همکاری‌ های منطقه‌ای جنوب آسیا ، سازمان بین‌المللی انرژی اتمی ، سازمان بهداشت علمی و فرهنگی سازمان ملل، سازمان گردشگری جهانی نیز حضور دارد.
جمهوری دموکراتیک سوسیالیستی کشور سریلانکا جزیره‌ای می باشد واقع در جنوب آسیا، اقیانوس هند و جنوب کشور هند و از بسیاری جهات فرزند خلف هندوستان و ماکت کوچک تری از همسایه ی پر جمعیت و وسیع شمالی است.

پایتخت سیاسی آن سری جایاواردنپورا کوته و پایتخت تجاری‌اش شهر کلمبو می باشد.

پیش از سال ۱۹۷۲ این کشور را سیلان می خواندند. پایتخت این کشور شهر کلمبو  با ۶۴۲ هزار نفر جمعیت است. مساحت سریلانکا 610 65 کیلومتر مربع و جمعیت آن 19066800 نفر می باشد.

معرفی واحد پول سریلانکا

با وجود بالا رفتن جمعیت کشور سریلانکا در طی سال های پس از استقلال، توسعه ی سیستم حمل و نقل در این کشور با آن هماهنگی نداشته و عمده مردم کشور توسط اتوبوس به مناطق گوناگون جا به جا می شدند. همچنین در قریب به اتفاق شهرهای آن اکثراً سه چرخه به عنوان تاکسی مورد استفاده قرار می‌گیرد. نخستین بزرگراه این کشور به طول تقریبی ۱۰۰ کیلومتر، که کلمبو را به سواحل توریستی و دیدنی گاله در جنوب وصل می‌کند در سال ۲۰۱۱ به بهره برداری رسید.
دین ۷۶ ٪ مردم کشور سریلانکا، بودایی، ۸ ٪ مسلمان، ۸ ٪ هندو و ۶ ٪ مسیحی می باشند.

یکی از معروف ترین فستیوال هایی که به صورت سالیانه در سریلانکا برگزار می شود اسالا پراهرا می باشد که هر سال به  مدت 10 روز و در ماه های جولای و آگوست برگزار می گردد.

معرفی مثلث طلایی سریلانکا

مسیری که در سریلانکا می توان طی نمود مثل مثلث طلایی در هند می باشد در اینجا رأس های این مثلث را سه شهر کلمبو، کندی (با فتحه روی ک) و منطقه آهونگالا (شهر بنتوتا) تشکیل می­ دهند.
در عین حال سریلانکا زیست گاه فیل آسیایی می باشد و به علت تقدس این موجود در نزد بودایی ها در بعضی معابد این حیوانات زیبا را نگه داری می کنند.

اما بهترین مکان برای دیدن فیل ها بین راه کلمبو به کندی و در نزدیکی شهر گاله، مرکز نگهداری از فیل های بدون سرپرست می باشد که به اسم پینا والا الفنت اورفانج به معنای یتیم خانه ی فیل های پینا والا معروف است، ظهر زمان غذا دادن به فیل ها می باشد و قبل از آن در رودخانه ای در همان نزدیکی مشغول به آب تنی هستند. دیدن آن ها در حال آب تنی  بسیار جالب و دیدنی است، هنگامی که فیل ها را برای غذا دادن می برند می توان از نزدیک فیل آسیایی را مشاهده کرد در عین حال می توان با شیشه به بچه فیل ها شیر داد که برای این منظور باید هزینه ای را پرداخت نمایید.

آشنایی با زبان رسمی مردم کشور سریلانکا

زبان سین هالی در سریلانکا زبان رایج و رسمی می باشد ولی مردم این کشور به زبان‌ های تامیلی و انگلیسی نیز صحبت می نمایند. زبان تامیلی که تامیل‌ ها و مسلمانان به آن تکلم می ‌کنند از زبان‌ های کهن دنیا است. بالغ بر۸۰میلیون نفر از تامیل‌ ها در هند، سنگاپور، برمه، اندونزی، ویتنام و بعضی کشورهای شرق آسیا به آن تکلم می ‌کنند. زبان انگلیسی نیز با توجه به حضور انگلیسی‌ ها در زمان های قدیم این کشور به عنوان زبان ارتباطی به رسمیت شناخته شده و کارایی نسبتاً مهمی در سریلانکا دارد.

محصولات کشاورزی کشور سریلانکا

سریلانکا منبع ادویه می باشد و بیشتر ادویه های معروف مانند دارچین، زنجبیل و وانیل در این کشور تولید می شود. اگر قصد خرید دارید می توانید دارچین و ادویه ی کاری از این کشور به عنوان سوغاتی ببرید.

از محصولات کشاورزی این کشور می توان به نارگیل اشاره کرد که در همه جا به وفور دیده می شود، ولی در بدو ورود متوجه میوه هایی شبیه به نارگیل می شوید که شاید فکر کنید انبه است، اشتباه نکنید این همان نارگیل می باشد، ولی نارگیلی به رنگ زرد طلایی که آن را به اسم انگلیسی کینگ کوکنات به معنای نارگیل سلطنتی (پادشاه) می شناسند این نوع نارگیل را در مناطق مختلف سریلانکا می توانید مشاهده کنید و اگر خواستید که دهانی تازه کنید و آب میوه بخورید با قیمتی ارزان سر این نارگیل ها را می برند و یک نی در درون آن قرار می دهند، آب موجود در درون آن آماده نوشیدن است…نوش جان کنید!

انواع و اقسام میوه های دیگر استوایی هم در این کشور یافت می شود، مشهورترین آن ها دوریان، میوه ی معروف استوایی می باشد که به نسبت نایاب تر است، پاپایا را نیز می توانید از مغازه ها خریداری نمایید.

صنایع دستی کشور سریلانکا

از صنایع دستی معروف و جالب در سریلانکا که با قیمت مناسب می توان تهیه نمود کارهای دستی چوبی می باشد. انواع و اقسام مجسمه ها به خصوص مجسمه ی فیل و ماسک های چوبی که در این کشور کارایی آیینی و خرافی دارد سوغاتی های مناسبی می باشند.

از سایر مناطقی که در سریلانکا ارزش بازدید دارد کوه آدم یا آدمز پیک (قله آدم) می باشد. البته اهمیت این کوه نه به علت ارتفاع آن (بلندترین قله سریلانکا کوه پدرو با ارتفاع 2524 متر است) بلکه به دلایل دینی و اعتقادی آن است. در قله ی این کوه جای پایی وجود دارد که برای پیروان هر یک از ادیان این کشور معنای خود را دارد. مسلمانان این جای پا را جای پای حضرت آدم در زمان انتقال از بهشت به زمین می دانند که از نام آن هم مشخص است.

مسیحیان آن را جای پای سنت توماس و بودائی ها آن را جای پای بودا می دانند، هندو ها هم از قافله عقب نمانده اند و می گویند جای پا متعلق به شیوا است.

 

مطالب بیشتر:

همه چیز درباره واردات کالا به ایران

تعرفه و قیمت حمل بار هوایی از چین به ایران

راهنما کامل خرید کالا از چین

یوان چین