معرفی کشور استونی
جمهوری کشور استونی در منطقه بالتیک در شمال اروپا قرار دارد. این کشور به طور کلی از بخش غرب به دریای بالتیک و از سمت شمال به خلیج فنلاند میرسد. صادرات کشور استونی به روسیه با رشد ۹.۷ درصد اعلام شده است و این کشور در سالهای اخیر وارد روابط تجاری با آمریکا شده است و خوشبختانه در این مسیر به رشد تجاری ۶.۶ درصد رسیده است که نشان میدهد وضعیت اقتصادی استونی به نسبت سایر کشورها بهتر است. تجهیزات حمل و نقل در کشور استونی به طور کلی رتبهبندیهای مشخصی را پیش میبرد و واردات در این زمینه از نظر بودجه و سرمایهگذاری در وضعیت نرمال و اصولی دیده میشود.
جمهوری کشور استونی در منطقه بالتیک در شمال اروپا قرار دارد. این کشور به طور کلی از بخش غرب به دریای بالتیک و از سمت شمال به خلیج فنلاند میرسد. صادرات کشور استونی به روسیه با رشد ۹.۷ درصد اعلام شده است و این کشور در سالهای اخیر وارد روابط تجاری با آمریکا شده است و خوشبختانه در این مسیر به رشد تجاری ۶.۶ درصد رسیده است که نشان میدهد وضعیت اقتصادی استونی به نسبت سایر کشورها بهتر است. تجهیزات حمل و نقل در کشور استونی به طور کلی رتبهبندیهای مشخصی را پیش میبرد و واردات در این زمینه از نظر بودجه و سرمایهگذاری در وضعیت نرمال و اصولی دیده میشود.
تاریخ استونی
گفته شدهاست که نام استونی از یک قوم باستانی به نام آئستی (Aesti) گرفته شدهاست. وایکینگها از سده هفدهم در سواحل استونی مستقر شدند. در سال ۱۲۰۲ استونی در اختیار یکی از گروههای شوالیهای مذهبی به نام برادران شمشیر قرار گرفت که مردم استونی را به زور شمشیر مسیحی کردند.
قسمت جنوبی استونی به همراه لتونی امروزی زیر سلطه این گروه باقیماند اما قسمت شمالی در بهار ۱۲۲۴ جزئی از قلمرو پادشاه دانمارک شد ولی در سال ۱۳۴۶ فرمانروایی این قسمت نیز به گروه «برادران شمشیر» واگذار شد.
در این زمان بهجز شهر «رِوال» (تالین امروزی) که پایتخت بود، دهها دژ نیز در استونی ساخته شد که در کنار آنها به مرور شهرهایی شکل گرفتند. این شهرها به اتحادیه بازرگانی هانزا پیوسته بودند و ساکنان آنها نیز بیشتر از اهالی مناطق شمالی امپراتوری آلمان بودند.
دوره معاصر
زمانی که کمونیستها قدرت را در روسیه به دست گرفتند (۱۹۱۷) استونی جدا شد ولی اشغال آلمانیها و دو حمله از سوی روسیه استقلال را تا ۱۹۱۹ به تعویق انداخت. در ۱۹۳۴ دیکتاتوری جایگزین دموکراسی ضعیف استونی گردید. پیمان عدم تعرض (۱۹۳۹) بین هیتلر و استالین استونی را به شوروی واگذاشت.
کلیسای وایکه-ماریا
بزودی در ژوئن ۱۹۴۰، روسیه به بهانهٔ تحریکات دولت وقت استونی علیه نیروهای روسی مقیم، خواستار افزایش تعداد این نیروها در خاک استونی و تغییر دولت آن شد. در این دوره با پیشروی نظامی نیروهای آلمان نازی در جبهههای اروپای غربی، استالین به منظور تقویت مرزهای غربی، تصمیم به الحاق سه کشور بالتیک به شوروی گرفت، به ویژه که واکنشی از ناحیهٔ انگلستان یا فرانسه انتظار نمیرفت و ضمناً اپوزیسیون چپ داخلی نیز به دلیل بحران فزاینده اقتصادی، نفوذ و قدرت فراوان یافته بود. سرانجام استونی تسلیم تهدیدات شوروی شده و در ۲۱ ژوئن ۱۹۴۰ با حضور و نظارت نمایندگان اعزامی از مسکو، یک «دولت خلقی» با اعضایی کاملاً وابسته به شوروی، زمام امور را در دست گرفت. یک ماه بعد در حالیکه اعضای حزب کمونیست و طرفداران شوروی، مجلس استونی را نیز در اختیار داشتند، پارلمان رسماً تأسیس جمهوری سوسیالیستی استونی را اعلام و تقاضای الحاق به اتحاد جماهیر شوروی را نمود که البته در ۶ اوت ۱۹۴۰ پذیرفته شد.
از ۱۹۴۱ تا ۱۹۴۴ استونی تحت اشغال آلمان نازی بود.
زمانی که سلطه شوروی دوباره تحمیل گشت (۱۹۴۵)، مهاجرت گسترده روسها جایگزین ۱۲۰٬۰۰۰ استونیایی شد که کشته یا به سیبری تبعید شده بودند. در ۱۹۸۸ اصلاحات در شوروی به استونیاییهای ملیگرا این فرصت را داد تا آشکارا فعالیت کنند. ملیگرایان در پارلمان این جمهوری به اکثریت دست یافتند و خودمختاری بیشتری کسب کردند و به دنبال کودتای نافرجام کمونیستهای تندرو در مسکو (اوت ۱۹۹۱) استونی را از اتحاد شوروی خارج کردند. در سپتامبر ۱۹۹۱ شوروی استقلال استونی را به رسمیت شناخت.
روسیه بر این نکته اصرار دارد که ارتش اتحاد جماهیر شوروی سابق اروپا را از چنگ نازیها آزاد کرد و رئیسجمهوری روسیه از درخواست کشورهای لتونی، لیتوانی و استونی برای عذرخواهی در مورد اقدام شوروی سابق در الحاق این کشورها خشمگین است.
دولت استونی آخرین یادبود تسلط پنجاه ساله شوروی بر این کشور را روز ۲۷ آوریل ۲۰۰۷ از پایتخت برداشت. این اقدام با اعتراض روستبارهای استونی روبرو شدهاست. تظاهرات خشونت بار آنها دستکم یک نفر کشته و حداقل ۱۵۳ زخمی برجای گذاشت.